ROZDZIAŁ PIERWSZY
Widzimy serię przerażających obrazów migających na ekranie, przy dźwiękach przerażającej muzyki.
1.Materiał filmowy pokazuje krwawe ślady stóp, okaleczone ciała i ciemne cienie unoszące się po ścianach. Kamera porusza się dalej i widzi w kącie zakrwawioną dziewczynę w krwawych cięciach z nożem w dłoni i zabija się nożem, jednocześnie szaleńczo wpatrując się w sufit. Stopklatka i zdjęcie zostanie przeniesiony do strony gazety wiadomości. Tytuł brzmi: "tajemnicze samobójstwo gospodyni domowej".
2.Materiał filmowy pokazuje splątane korytarze Centrum Biurowego, wysokie ściany i migoczące światła, tworząc atmosferę tajemniczości i przerażenia. Kamera wchodzi do gabinetu i tam przy stołach przy monitorach siedzi na krzesłach i do pasa leży na klawiaturach z pianką z ust kilku martwych programistów. Stopklatka i zdjęcie zostanie przeniesiony do strony gazety wiadomości. Tytuł brzmi: "tajemnicze masowe samobójstwo kulcentra".
3.Materiał filmowy pokazuje zainfekowane komputery, programy wirusowe i cyfrowe duchy, które zniekształcają rzeczywistość. Słychać dziwne radioaktywne kliknięcia i zmętnienie ekranu. Kamera pokazuje z boku powieszonego faceta nad siedzeniem przed biurkiem komputera. Nogi przed monitorem lekko drgają w agonii umierającej. Stopklatka i zdjęcie zostanie przeniesiony do strony gazety wiadomości. Tytuł brzmi: "tajemnicze kolejne samobójstwo programisty".
Kamera zbliża się do ekranu smartfona leżącego na stole, na którym drukowane są wiadomości.
W pokoju przy ścianie naprzeciwko sofy znajduje się stół z jednostką systemową mi Monitor. Za nim siedzi Stavel, utalentowany młody programista, który późno w nocy z pasją pisze kod. Otrzymuje powiadomienie na smartfonie, który leży w pobliżu.
STAVL
Co to jest? SMS od Annalen ? A co tak późno?!
Bierze smartfon i otwiera wiadomość od swojej dziewczyny, ANNALENE .
ANNALENA (NAPISY PL)
Drogi Stavel,
Nie wiem, jak zacząć ten list, ponieważ słowa nie mogą przekazać całego bólu i ciemności, które czuję w sobie. Życie stało się dla mnie nie do zniesienia i nie widzę już żadnego wyjścia. Moja dusza jest rozdarta i nie mogę już walczyć z tym bólem.
Doświadczyłem tak wielu strat psychicznych, tak wielu rozczarowań, że teraz wydaje mi się, że nie ma sensu kontynuować tej ścieżki. Czuję, że jestem skazana na cierpienie i nie widzę nadziei na lepszą przyszłość.
Wybacz mi, że jestem tak słaba, że nie mogłam poradzić sobie z tym światem fantasy i moimi małymi potworami. Może w innym życiu będę miał siłę i mądrość, aby pokonać wszystkie próby. Ale teraz po prostu nie mogę już tego zrobić.
